Η διοργάνωση αυτή ήταν για εμάς ένας τρόπος να δράσουμε ως πολίτες, με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου, και όχι ως ιδιώτες, προσφέροντας ένα χωρόχρονο όπου σκέψεις θα μπορούσαν να κατατεθούν, προβληματισμοί να εγερθούν, ερωτήματα να τεθούν και προοπτικές να ανατείλουν αναφορικά με αυτό που μας ενώνει : την Πόλιν και την θέση μας μέσα σε αυτή.
Η πρώτη φωνή που ακούστηκε, του Jacques Pluymaekers, μας συνέδεσε με το παρελθόν, με ένα σπουδαίο κομμάτι της ιστορίας της συστημικής προσέγγισης η οποία αναμετρήθηκε με αλλοτινές κοινωνικές προκλήσεις που όμως φαίνεται να μην απέχουν και πολύ από τις σημερινές.
Oι φωνές που ακολούθησαν, αν και ξεδίπλωσαν πτυχές ατομικών διαδρομών, ανέδειξαν πώς αυτοί οι προσωπικοί βηματισμοί ορίζονται και περιορίζονται από την πορεία των κοινωνικών δομών, φορέων και ιδρυμάτων στα οποία τα άτομα αυτά βρίσκονται.
Εάν ακούσουμε λοιπόν προσεκτικά τις φωνές των πρωταγωνιστών και αφήσουμε την χροιά της οδύνης τους να μας αγγίξει ίσως μπορέσουμε να συν-γράψουμε διαφορετικά την ιστορία της κοινής μας ζωής στην κοινότητα.
Έλενα Καρκαζή
