Πώς ένα αντικείμενο μπορεί να αφηγηθεί την πορεία ενος Εκπ/κού Ινστιτούτου ως φορέα αλλαγής για τα ορατά και ‘αόρατα’ συστήματα με τα οποία συνδέεται ?

Η τέχνη έδωσε τις απαντήσεις της στο Ευρωπαϊκό Συμπόσιο όπου συμμετείχαμε !
Το μεταφορικό αντικείμενο της διαδρομής μας συνδέει το παρελθόν-παρόν-μέλλον ενός ριζωμένου ζωντανού οργανισμού που προωθεί ταυτόχρονα την κλειστότητα και την ανοιχτότητα, συνδυάζει την διαφάνεια με τα όρια, ορίζει την ίδια στιγμή το ορατό και το μη ορατό, αναφέρεται σε διαφορετικά συστήματα, σε αφήνει να αλληλεπιδράσεις μαζί τους, καλοσωρίζει το νέο που θα προκύψει απο το συνεχές της ροής και της κινητικότητας  – προς τα μέσα και πρός τα έξω –  και … κάπως έτσι αναδύονται νέες προοπτικές :
για τις οικογένειες που υποδεχόμαστε, για τα συστήματα στα οποία συμμετέχουμε, για τα κοινωνικά/εργασιακά πλαίσια όπου ζούν και δρούν οι εκπ/νοι, για τους εκπ/νους που ‘πετούν’ προς ‘μακρινά’ εκπαιδευτικά/κοινωνικά συστήματα, για τους συνεργάτες μας απο το εξωτερικό που ‘πατούν’ στο δικό μας συστημικό έδαφος, για τους απόφοιτους που αλλάζουν θέσεις και γίνονται συνεργάτες, για εμάς που βλέπουμε στην πράξη οτι το δυναμικό της αλλαγής είναι ανεξάντλητο …

Ενα μεγάλο ευχαριστώ στον συνεργάτη μας Νίκο Μαραντίδη για την δημιουργική αναπαράσταση μιας πορείας που συνεχίζεται !