Πλαίσιο, εξουσία, χρησιμότητα…

Η πρόκληση της πανδημίας και ‘εξαιρετικές συν-ζητήσεις’ για την θέση του επαγγελματία ψυχικής υγείας…

Έλενα, πριν απο δεκα χρόνια που να φανταζόσουν οτι ένα απο τα πράγματα που θα διαπραγματευόταν το Ινστιτούτο, θα ήταν μια πανδημία… ε, ναι…

Με τις συναδέλφισσές μου συμμετέχουμε σε μια ομάδα η οποία συγκροτήθηκε για να συζητήσουμε τις προκλήσεις που έφερε ο covid 19 στη θέση του επαγγελματία ψυχικής υγείας. Θα σας δώσουμε το απόσταγμα αυτής της συζήτησης, μέσα απο το δικό μας φίλτρο βέβαια, που ουσιαστικά εστιάσθηκε στην έννοια της χρησιμότητας …

Η πρόκληση της πανδημίας αφορά στην εισαγωγή μας στο πρωτόγνωρο και το μη οικείο. Μα παραδόξως αυτό είναι και το οικείο στη ζωή των ανθρώπων: κάθε φορά κάτι νέο μέσα από τον κύκλο της ζωής, κάτι που το σκεφτόμαστε ως πρωτόγνωρο. Αλλά αυτό δεν είναι αποκομμένο από την ιστορία του εαυτού μας και των συστημάτων στα οποία ανήκουμε, καθώς μπαίνουμε στο μη οικείο με τις βάσεις ή τις δεξιότητες που ήδη κατέχουμε ή κουβαλάμε. Και αυτό είναι σημαντικό κάθε φορά.

Η πρόκληση είναι να κάνουμε το δύσκολο χρήσιμο. Και αυτό μέσα από τη σύνδεση με τις ανάγκες μας. Η μάσκα, οι συνομιλία μέσω τηλεφώνου ή μέσω διαδικτύου, υπάρχουν για να μας δυσκολέψουν αλλά και να μας δείξουν ότι να, έστω και έτσι η συνάντηση πραγματοποιείται. Για τώρα. Μέσα από την επιθυμία των μελών του συστήματος να υπάρξουν σε ένα μαζί και τον προσανατολισμό αυτό να συμβεί. Και αυτό καταγράφεται στην ιστορία του εαυτού μας για να χρησιμοποιηθεί στα επόμενα μη οικεία ως ευελιξία, δυνατότητα και δεξιότητα: Το δύσκολο- χρήσιμο.

Αυτή η έννοια της χρησιμότητας ίσως έρχεται ως επανάσταση στην εξουσία: πώς και από ποιόν προσδιορίζεται η χρησιμότητα της μεγάλης ποσότητας της προσφοράς των υπηρεσιών ψυχολογικής στήριξης στην εποχή της πανδημίας; Και ποια η χρησιμότητα αυτής της προσφοράς σε σχέση με τη θέση του επαγγελματία και το ζήτημα της εξουσίας μέσω της γνώσης ως ειδικού για τις ανάγκες των ανθρώπων πριν αυτές εκφραστούν;

Από την άλλη, ποια η θέση του επαγγελματία σε σχέση με την εξουσία του εργασιακού του χώρου μέσω της ανορίωτης ασάφειας του ίδιου του πλαισίου του από τη μία και την εξουσία μέσω του σφιχτά προσδιορισμένου πλαισίου του από την άλλη;

Η έννοια της χρησιμότητας θα μπορούσε να έρθει ως επανάσταση στην παραπάνω εξουσία και απάλυνση της μοναξιάς του επαγγελματία, μέσα από: τη μετατροπή της χαοτικής ασάφειας του πλαισίου σε δημιουργική ασάφεια, με θεμέλια για να χτίσει ο επαγγελματίας και να δράσει μεγιστοποιώντας τις πιθανές επιλογές. Και μέσα από την αναγνώριση της χρησιμότητας των υπηρεσιών του επαγγελματία, στο κομμάτι που του αναλογεί, γινόμενος και ο ίδιος ένα κομμάτι που εμπεριέχεται σε ένα σφιχτά προσδιορισμένο πλαίσιο που όμως είναι εκεί για να βοηθήσει, προσδιορίζοντας τον εαυτό του όχι ως μόνο και αβοήθητο, αλλά ως χρήσιμο και έτσι ελεύθερο από την εξουσία του πλαισίου.